Μπορεί να μετρηθεί η Δημοκρατία?
Η σύγκριση χωρών έχει γίνει μια δημοφιλής έρευνα πλέον για πολλά ερευνητικά ινστιτούτα, σε όλο τον κόσμο, με τους ετήσιους δείκτες να κατατάσσουν τα πάντα, από την ευτυχία έως την υγεία - και τη δημοκρατία. Το 2021, η δημοκρατία δίνει τη μεγαλύτερη της μάχη από το 1989, λένε τα πιο σημαντικά ινστιτούτα μέτρησης παγκοσμίως.
"Δεν μετράει όλα
όσα μπορούν να μετρηθούν και δεν μπορούν να μετρηθούν όλα όσα μετράνε".
Albert Einstein
Η Ελβετία είναι μια «παρακμάζουσα δημοκρατία», αναφέρει το ερευνητικό ινστιτούτο με έδρα το Washington Freedom House στις Η.Π.Α. στην έκθεσή του για το 2020. Ο λόγος αυτής της κριτικής αξιολόγησης: «τα δικαιώματα ψήφου για μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι περιορισμένα και οι μουσουλμάνοι αντιμετωπίζουν νομικές και de facto διακρίσεις».
Το Economist Intelligence Unit, (EIU) μια άλλη γνωστή ομάδα κατάταξης της δημοκρατίας, προσφέρει μια παρόμοια εκτίμηση της αλπικής δημοκρατίας, αλλά για διαφορετικό λόγο: «χαμηλή προσέλευση ψηφοφόρων». Σε όλο τον κόσμο, και τα δύο ινστιτούτα κατάταξης αναγνωρίζουν μια ακόμη χειρότερη κατάσταση στις τελευταίες αναφορές τους: «Η δημοκρατία αντιμετώπισε ένα μεγάλο πλήγμα το 2020», λέει ο EIU, ενώ το Freedom House συνοψίζει: «Ως θανατηφόρα η πανδημία, η οικονομική και σωματική ανασφάλεια και οι βίαιες συγκρούσεις ανά τον κόσμο κατέστρεψαν τον κόσμο και οι υπερασπιστές της δημοκρατίας υπέστησαν βαριές απώλειες στον αγώνα τους ενάντια στους αυταρχικούς εχθρούς, μετατοπίζοντας τη διεθνή ισορροπία υπέρ της τυραννίας ». Αυτό συμβαίνει (μισό) αιώνα μετά την ανακάλυψη της καθολικής ψηφοφορίας στην χώρα.
Για μια χώρα όπως η Ελβετία, η οποία γνώρισε την πρώτη επιτυχημένη δημοκρατική επανάσταση στην Ευρώπη το 1848 και η οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ένα φιλελεύθερο νησί σε μια μοναρχική ήπειρο, αυτές οι κριτικές εκτιμήσεις από διεθνείς ερευνητές μπορούν να λειτουργήσουν ως ένα υγιές κάλεσμα αφύπνισης, λέει ο Roger. de Weck - ο συγγραφέας και δημοσιογράφος που δημοσίευσε ένα βιβλίο νωρίτερα αυτό το έτος, περιγράφοντας 12 προτάσεις για να καταστεί η Ελβετία πιο δημοκρατική.
Φυσικά, η Ελβετία δεν χρειάζεται μόνη της τον δημοκρατικό έλεγχο, ειδικά επειδή η πανδημία έχει δημιουργήσει την τελευταία πρόκληση για τις ελεύθερες κοινωνίες. Αλλά πώς μπορεί να γίνει μια διάγνωση για την δημοκρατία με δίκαιο και διαφανή τρόπο;
Ο David Altman, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο της Χιλής και συγγραφέας «Ιθαγένεια και Σύγχρονη Άμεση Δημοκρατία», ακολούθησε τις προσπάθειες για τη μέτρηση της δημοκρατίας για πολλά χρόνια: », Λέει ο Altman, ο οποίος είναι επίσης ένας από τους αρχιτέκτονες του ερευνητικού έργου Varieties of Democracy (V-Dem) – (το έργο αυτό είναι η μεγαλύτερη προσπάθεια συλλογής δεδομένων στον κόσμο που στοχεύει στην έρευνα, διαπίστωση, και μέτρηση της δημοκρατίας).
Η V-Dem προσφέρει μια νέα προσέγγιση για τη μέτρηση των δημοκρατικών κρατών και της ποιότητας δημοκρατίας: «Απασχολούμε 170 συντονιστές χωρών και 3.000 εμπειρογνώμονες, οι οποίοι συγκεντρώνουν και συγκρίνουν περισσότερους από 350 διαφορετικούς δείκτες», λέει η Anna Lührmann, αναπληρώτρια διευθύντρια του V-Dem με έδρα το Πανεπιστήμιο. του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία. Και σε αντίθεση με παρόμοια έργα, οι στατιστικές τους είναι προσβάσιμες: «Τα σύνολα δεδομένων μας είναι ανοιχτά και διαφανή για όλους και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν μπλοκ Lego για τη δημιουργία της έρευνας ή της ανάλυσής σας», λέει ο Lührmann. Πράγματι, ο ανοιχτός σύνδεσμος V-Dem χρησιμοποιείται πλέον από ένα αναπτυσσόμενο δίκτυο διεθνών οργανισμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, Κοινότητες Δημοκρατίας και ο Διεθνής σύνδεσμος IDEA.
Η ομάδα που εδρεύει στο Γκέτεμποργκ δημοσιεύει επίσης τη δική της ετήσια έκθεση και χρησιμοποιεί τα δεδομένα για συγκεκριμένες καταστάσεις όπως το Pandemic Backsliding Risk Index, η οποία αποκαλύπτει ότι 55 Βασίλεια-μοναρχίες και 32 δημοκρατικές χώρες αντιμετώπισαν περιορισμούς που σχετίζονται με την κορώνα στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες το 2020 .
Παρά τους περιορισμούς και τις προκλήσεις που συνδέονται με τη μέτρηση της πραγματικής ανθρώπινης δύναμης σε όλο τον κόσμο, τα αποτελέσματα αυτών των αξιολογήσεων έχουν περισσότερη σημασία όσο ποτέ άλλοτε.
«Δισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ δαπανούνται ετησίως για την προώθηση της δημοκρατίας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό», λέει ο Lührmann του V-Dem. «Αυτές οι επενδύσεις εξαρτώνται από κρίσεις σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση μιας χώρας και τις μελλοντικές προοπτικές. Γι 'αυτό χρειαζόμαστε κατάλληλους τρόπους μέτρησης της δημοκρατίας ».
Στην περίπτωση της Ελβετίας, αυτό είναι υψίστης σημασίας, καθώς η υποστήριξη της δημοκρατίας παγκοσμίως είναι συνταγματικό καθήκον της χώρας.
Όσον αφορά τη διάγνωση: Σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με τον σύνδεσμο V-Dem, το μερίδιο του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει σε μια αυτοκρατία και όχι πραγματική δημοκρατία, αυξήθηκε από 48% σε 68% μεταξύ 2010 και 2020. Ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι η Ινδία, γιατί εδώ και πολύ καιρό είναι η μεγαλύτερη ‘’δημοκρατία’’ στον κόσμο με σχεδόν 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους, υποβαθμίστηκε σε εκλογική αυτοκρατία το 2021. Επιπλέον, ο αριθμός των χωρών όπου απειλείται η ελευθερία της έκφρασης αυξήθηκε από 19 το 2017 σε 32 το 2020. Από τη θετική πλευρά, Οι δημοκρατίες που σημειώνουν πρόοδο περιλαμβάνουν δύο από την Αφρική (Τυνησία και Γκάμπια) και την Ασία (Ταϊβάν και Νότια Κορέα).
Ενώ ο κόσμος συνολικά παρακολουθεί ένα κύμα αυτοκρατικοποίησης, το τρέχον τρίτο κύμα δημοκρατικής οπισθοδρόμησης έχει νέα χαρακτηριστικά: ενώ τα προηγούμενα φαινόμενα σημειώθηκαν σε χώρες όπου είχαν ήδη προχωρήσει τέτοιες τάσεις, αυτό το φαινόμενο συμβαίνει κυρίως στις ίδιες τις δημοκρατίες. Και ενώ πριν, τα αυταρχικά καθεστώτα ήρθαν στην εξουσία μέσω ξένων εισβολών ή στρατιωτικών πραξικοπημάτων, σήμερα η διαδικασία είναι πιο λεπτή και πιο σταδιακή και συχνά καλύπτεται από νομικές αλλαγές.
Ένα τυπικό παράδειγμα μιας τέτοιας «νόμιμης» εξέλιξης από την Δημοκρατία προς την αυτοκρατία είναι η Ρωσία, όπου κατασκεύασαν ένα ψηφοδέλτιο από πάνω προς τα κάτω για να επιτρέψει στον Βλαντιμίρ Πούτιν να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2036. Αυτό συνέβη εν μέσω της πανδημίας Covid-19. Εξαιρετικά αμφισβητήσιμες πρακτικές όπως αυτό προσφέρουν το αντίθετο σε ποια πρέπει να είναι τα βασικά συστατικά για μια λειτουργική δημοκρατική κοινωνία.
Πηγή: press and democracy usa
