Breaking News

Ελβετία Οι Αιτούντες Άσυλο θα Παραδίδουν τα κινητά τους Πρίν εισέλθουν στη Χώρα


Οι αιτούντες άσυλο θα παραδίδουν τα smartphones πριν εισέλθουν στην Ελβετία

Η Ελβετία πρόκειται να ενταχθεί στις τάξεις των χωρών που αναζητούν πλέον  ιδιωτικά δεδομένα στα κινητά τηλέφωνα προσφύγων για να επαληθεύσουν την ταυτότητα των αιτούντων άσυλο.

Το Ελβετικό κοινοβούλιο συμφώνησε να επιτρέψει στην Κρατική Γραμματεία Μετανάστευσης (SEM) να έχει πρόσβαση στα κινητά δεδομένα των αιτούντων άσυλο, εάν είναι ο μόνος τρόπος επαλήθευσης της ταυτότητας ενός ατόμου.

Η κίνηση σημαίνει ότι οι αρχές θα μπορούν να κοσκινίζουν δεδομένα που βρίσκονται σε τηλέφωνα, υπολογιστές, tablet ή έξυπνα ρολόγια. Οι πληροφορίες που συλλέγονται μέσω ψηφιακού προγράμματος θα αποθηκεύονται σε ασφαλή διακομιστή για ένα έτος.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που ζητούν άσυλο στην Ελβετία εισέρχονται χωρίς έγγραφα που να αποδεικνύουν την ταυτότητά τους. Ο νέος νόμος ελπίζει ότι η πρόσβαση σε δεδομένα smartphone θα επιτρέψει στις αρχές να βρουν την ηλικία και τη χώρα προέλευσης των αιτούντων άσυλο. Δεν έχει οριστεί επίσημη ημερομηνία εφαρμογής μέχρι στιγμής.

«Είναι παράλογο το ότι οι αρχές που προσπαθούν να εξακριβώσουν την ταυτότητα ενός ατόμου πρέπει να προχωρήσουν τυφλά, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν υπόψη συσκευές που περιέχουν μεγάλες ποσότητες πληροφοριών», υποστηρίζει ο εμπνευστής του νέου νόμου, Γκρέγκορ Ρουτς από το δεξιό Λαϊκό Κόμμα.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στο  Ελβετικό κοινοβούλιο, η υπουργός Δικαιοσύνης και Αστυνομίας Karin Keller-Sutter επέμεινε ότι το μέτρο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο για σκοπούς ταυτοποίησης. 

«Δημιουργήθηκαν διάφορες εγγυήσεις για να αποφευχθεί η κατάχρηση και να διασφαλιστεί ότι τηρείται το απόρρητο», είπε.

Επίθεση στην ιδιωτική ζωή λένε οι διαφωνούντες με τον νέο Νόμο

Οι υποστηρικτές των προσφύγων είναι καυστικοί στην εκτίμησή τους για τον νέο νόμο, ο οποίος δεν υπόκειται σε έλεγχο από τα δικαστήρια, όπως συμβαίνει όταν πρόκειται για την παρακολούθηση ατόμων που έχουν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα.

«Το μέτρο είναι δυσανάλογο και συνιστά σοβαρή παράβαση  στα δικαιώματα των ανθρώπων και  στην ιδιωτικότητα», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Ελβετικού Συμβουλίου Προσφύγων, Ελιάν Ένγκελερ.

Ο νέος νόμος έχει επίσης επικριθεί από την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Αν και αναγνωρίζει την ανάγκη των κρατών να ταυτοποιούν τους ανθρώπους που φτάνουν στην επικράτειά τους, η Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) λέει ότι η πλήρης πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες ισοδυναμεί με σημαντική παραβίαση στο δικαίωμα για ιδιωτικότητα, το οποίο προστατεύεται τόσο από το διεθνές δίκαιο όσο και από το ελβετικό σύνταγμα.

"Μια τέτοια πρόθεση ( για την πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα)είναι αποδεκτή μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις, τις οποίες ο νόμος αυτός δεν πληροί", λέει η Anja Klug, επικεφαλής του γραφείου της UNHCR στην Ελβετία και το Λιχτενστάιν.

Υποστηρίζει ότι η αναζήτηση κινητών τηλεφώνων δεν είναι η κατάλληλη μέθοδος για τον προσδιορισμό της ταυτότητας, της εθνικότητας ή της διαδρομής ενός αιτούντος άσυλο.

«Όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να φύγουν με κάθε τρόπο από μια χώρα που βρίσκεται σε κατάσταση που απειλείται η ζωή τους, τότε τα κινητά τηλέφωνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των διακινητών. Αυτό θα μπορούσε να δυσχεράνει την χρήση των δεδομένων από ένα άτομο.

Η ηλεκτρονική απόδειξη θα μπορούσε επίσης να αλλάξει ή να καταστραφεί εύκολα », λέει ο Klug.

Διεθνής αντίδραση

Ο νέος νόμος της Ελβετίας συμφωνεί με αυτό που εφαρμόζουν τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Μετά τη μεταναστευτική κρίση του 2015, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Δανίας, του Βελγίου και της Αυστρίας, άρχισαν να αναζητούν τα δεδομένα κινητής τηλεφωνίας ατόμων που υπόκεινται σε διαδικασίες ασύλου. Αλλά η πρακτική αυτή δέχεται ευρεία κριτική τόσο από ΜΚΟ όσο και από πολιτικά κόμματα. Το Βέλγιο και η Αυστρία δεν εφάρμοσαν τον νόμο λόγω ζητημάτων προστασίας προσωπικών δεδομένων.

Στη Γερμανία, η πρακτική αναζήτησης και παραλαβής  κινητών τηλεφώνων μεταναστών ήταν νόμιμη από το 2017. Αλλά και εκεί η εφαρμογή αποδείχθηκε δύσκολη.

Τον Ιούνιο, ένα διοικητικό δικαστήριο του Βερολίνου έκρινε παράνομη την πρακτική στην περίπτωση Αφγανού αιτούντος άσυλο που δεν είχε το διαβατήριό του όταν ζήτησε άσυλο το 2019. Για να ελέγξουν ότι ο μετανάστης ήταν πράγματι Αφγανός υπήκοος, οι πράκτορες μετανάστευσης κατέσχεσαν το smartphone  του  για ανάλυση των δεδομένων του. Ένα μήνα αργότερα, το αίτημά της για άσυλο απορρίφθηκε.

Υποστηριζόμενος από υπέρμαχους της προστασίας προσωπικών δεδομένων, ο αιτών  άσυλο υπέβαλε καταγγελία και κέρδισε την υπόθεσή του. Ο προεδρεύων δικαστής έκρινε ότι το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Γραφείο για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες (BAMF) παραβίασε το νόμο αποθηκεύοντας άσκοπα τις πληροφορίες που έλαβε κατά την έρευνά του. Η υπόθεση θα μπορούσε τώρα να παραπεμφθεί στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο θα είχε την εξουσία να ανατρέψει με απόφαση τον νόμο του 2017. Δύο άλλοι μετανάστες από τη Συρία και το Καμερούν έχουν κάνει παρόμοιες καταγγελίες.

Ο Mattias Lehnert, δικηγόρος που ειδικεύεται στα δικαιώματα των μεταναστών, πιστεύει ότι οι υποθέσεις θα μπορούσαν να ωθήσουν τις γερμανικές αρχές να αναθεωρήσουν τις μεθόδους τους.

Ακριβό και αναποτελεσματικό

Εκτός από τα ηθικά και νομικά ζητήματα, η χρησιμότητα αυτού του τύπου αναζήτησης αμφισβητείται επίσης από ειδικούς.

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο του 2020 από τη Γερμανική Εταιρεία Πολιτικών Ελευθεριών διαπίστωσε ότι οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν βοήθησαν να επιβεβαιωθεί ότι ένα άτομο είπε ψέματα για την ταυτότητά του σε ένα ή δύο τοις εκατό των περιπτώσεων. Στο 25 % των περιπτώσεων, η αναζήτηση τηλεφώνου ή άλλης συσκευής απέτυχε για τεχνικούς λόγους. Στο υπόλοιπο ποσοστό, τα δεδομένα απλώς επιβεβαίωσαν την ιστορία του μετανάστη.

"Οι εκτιμήσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Γερμανία δείχνουν ότι το όφελος είναι μικρό σε σχέση με την προσπάθεια που απαιτείται για την εξέταση των δεδομένων", λέει ο Klug.

Η μελέτη εξέτασε επίσης το κόστος εξοπλισμού και ψηφιακών προγραμμάτων που είναι απαραίτητα για την ανάλυση των δεδομένων. Μεταξύ 2017 και Απριλίου 2018, η Γερμανία δαπάνησε 7,6 εκατομμύρια ευρώ (8,4 εκατομμύρια CHF), διπλάσια από ό, τι αναμενόταν αρχικά να κοστίσει το πρόγραμμα.

Ο Lehnert είναι κατηγορηματικός ότι η αναζήτηση στις ψηφιακές συσκευές των μεταναστών δεν έχει νόημα.

"Οι κυβερνήσεις το χρησιμοποιούν για να εκφοβίσουν τους ανθρώπους που ζητούν άσυλο", λέει. Ανησυχεί επίσης ότι αυτές οι τεχνολογίες θα χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς, για τον έλεγχο άλλων πληθυσμιακών ομάδων.

"Οι αιτούντες άσυλο χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα για να δοκιμάσουν νέες τεχνολογίες ελέγχου και επιτήρησης", λέει.

Οι συγγραφείς της γερμανικής μελέτης για την χρησιμότητα αυτού του προγράμματος, η δημοσιογράφος Anna Biselli και η δικηγόρος Lea Beckmann, συμφωνούν. 

"Η προσέγγιση της BAMF είναι μέρος μιας διεθνούς τάσης, η οποία συνίσταται στη δοκιμή νέων τεχνολογιών ελέγχου και επιτήρησης στους πρόσφυγες", γράφουν στο πόρισμά τους. «Η επέκταση αυτών των τεχνολογιών για άλλες χρήσεις και για άλλα τμήματα του πληθυσμού παραμένει απειλή».

Στην Ελβετία, με τον νόμο που εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο, οι ΜΚΟ περιμένουν τώρα να δουν πώς θα εφαρμοστεί.

«Ο νόμος δεν έχει μελετηθεί. Περιέχει ανακρίβειες και κενά. Θα παρακολουθήσουμε στενά πώς θα εφαρμοστεί », λέει ο Engeler από το Ελβετικό Συμβούλιο Προσφύγων.

 

Πηγή: Human Rights Universal


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  Robot-hood Τετράποδος Δασοφύλακας Ρομπότ από Έλληνα Μαθητή

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  Επιστήμονες Τώρα Ψάχνουν την Προέλευση του Κορονοϊού σε Νυχτερίδες 

 





Εκπομπή ΑΛΛΑΞΕ ΓΝΩΜΗ κάθε Κυριακή στις 5.οο το απόγευμα (6 ώρα Ελλάδας)
Με τον ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Ναύαρχο ε.α. - Νομικό