Η Καίτη Κουλλιά στο ραδιόφωνό μας

«Είναι μεγάλη τιμή να μπορείς να είσαι λαϊκός τραγουδιστής» λέει η ερμηνεύτρια Καίτη Κουλλιά, που έχει στις δισκογραφικές της δουλειές όχι μόνο λαϊκά τραγούδια, αλλά και έντεχνα και παραδοσιακά!

Μιλώντας στην «Ε» μας είπε για το ξεκίνημά της στο χώρο της μουσικής, για την αγάπη της για την παράδοση, αλλά και για τη νέα της δισκογραφική δουλειά.

- Πώς ξεκίνησε το τραγούδι για εσάς;

«Ξεκίνησε από μια έντονη επιθυμία να εκφραστώ, να ελευθερώνομαι. Ξεκίνησε στο νησί μου, άρα το να μπορώ να τραγουδάω ήταν μια δίοδος ελευθερίας. Η μουσική λοιπόν ήταν η πρώτη μου βασική ενασχόληση μετά το φαγητό».

 - Κάνατε μουσικές σπουδές;

«Οχι αρχικά. Ηρθα στην Αθήνα και σπούδασα νηπιαγωγός και κατά τη διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής, έκανα και μαθήματα βυζαντινής μουσικής και θεωρητικά, αλλά όχι κάτι ολοκληρωμένο».

 - Επαγγελματικά πότε ξεκινήσατε;

 «Ξεκίνησα επαγγελματικά αφού τελείωσα το πανεπιστήμιο. Και μάλιστα ξεκίνησα μέσα από κάποιες συμπτώσεις γιατί πάντα ήμουν μέσα στη μουσική με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Οι συμφοιτητές μου ήταν άνθρωποι που αγαπούσαν τη μουσική και το χορό και σιγά-σιγά προέκυψαν κάποιες γνωριμίες με επώνυμους καλλιτέχνες. Δεν μπορώ να πω βέβαια ότι όλες αυτές οι γνωριμίες γίνονταν στην τύχη, καθώς ήμουν άνθρωπος που μου άρεσε να βρίσκομαι σε καλλιτεχνικούς χώρους και να παρακολουθώ παραστάσεις. Ετσι άρχισαν να έρχονται και οι προτάσεις για συνεργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για παράδειγμα οι πρώτες μου παραστάσεις ήταν μουσικές παραστάσεις για παιδιά με την Μαρίζα Κωχ και σιγά-σιγά άρχισε να σοβαρεύει το πράγμα, με την έννοια ότι από τη στιγμή που κάποιοι αναγνωρισμένοι ερμηνευτές του χώρου άρχισαν να με εμπιστεύονται, αυτό ήταν και το δέλεαρ για να προβληματιστώ γιατί μου προτείνουν συνεργασίες. Ετσι κάπως πήγα παρακάτω και έγινε η μουσική επάγγελμα και τρόπος ζωής».

- Η παραδοσιακή μουσική είναι η βάση για να ξεκινήσει κάποιος και να συνεχίσει και με άλλα είδη μουσικής;

 «Με την παραδοσιακή μουσική εγώ ασχολήθηκα κάπως αργά και είναι η αλήθεια ότι ήμουν από εκείνους τους ανθρώπους που προσπαθούσα να την σνομπάρω κιόλας! Ελεγα ότι αν ασχοληθώ με την παραδοσιακή μουσική, μπορεί να με χαρακτηρίσουν και παλιομοδίτισσα και αρνιόμουν να έχω επαφή με την παραδοσιακή μουσική. Οταν όμως έφυγα από το νησί μου και ήρθα στην Αθήνα και άρχισα να γνωρίζω κόσμο που ασχολείτο με την παραδοσιακή μουσική, παρακινήθηκα να δω με μια άλλη οπτική αυτή τη ρίζα, την οποία την κουβαλούσα βέβαια, αλλά δεν το ήξερα. Τώρα, αν είναι βάση, ναι είναι και επιπλέον βοηθάει και σε ένα ζύγιασμα εσωτερικό στην καθημερινότητα και στη ζωή, αν την έχεις ως ρίζα και βέβαια αν το αποδεχτείς ότι αυτή η ρίζα σου είναι στην παραδοσιακή μουσική».

 - Υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια μεγαλύτερη προβολή της παραδοσιακής μουσικής;

 «Ναι και νομίζω ότι βοήθησαν πολύ σ’ αυτό τα μουσικά σχολεία, που άνοιξαν πόρτες για τα παιδιά που ήθελαν να ασχοληθούν με την μουσική και ειδικότερα με την παράδοση είχαν ένα ερέθισμα. Νομίζω επίσης ότι είναι και λίγο… μόδα, με την έννοια ότι και η νεότερη μουσική σκηνή του έντεχνου είναι πολύ επηρεασμένη από την παραδοσιακή μουσική. Είναι ίσως και ανάγκη της εποχής, γιατί εγώ βλέπω ότι απ’ όταν ασχολήθηκα, η παραδοσιακή μουσική με κάνει να χαμογελώ. Ενώ το άλλο είδος που ένιωθα ότι με ενδιαφέρει, διαπίστωσα ότι μάλλον με βάραινε και καλλιεργούσε και την παθολογία μου πιο εύκολα! Δεν έφταιγε η μουσική αλλά είχε να κάνει με μένα όλο αυτό. Πάντως η παραδοσιακή μουσική για ανθρώπους που ψάχνουν για ισορροπίες και μια άλλη ποιότητα, θεωρώ ότι προσφέρει μια πιο υγιή ισορροπία».

 - Τον όρο έντεχνο τραγούδι τον αποδέχεστε ή είναι παρεξηγημένος πια;

 «Εμένα δεν με ενοχλεί να λέω έντεχνα τραγούδια, αλλά να πω την αλήθεια "φυλάγομαι" να χρησιμοποιώ εύκολα τη λέξη. Επειδή έχει περάσει ως ορισμός του καινούργιου τραγουδιού, άρα ο κόσμος την ώρα που το λέει εννοεί τη νέα μουσική σκηνή, χωρίς να σκέφτεται ότι ο όρος έντεχνο είναι και λίγο παράλογος, αφού το τραγούδι, η μουσική είναι τέχνη. Είναι ένας στενός όρος που κυριαρχεί πάντως».

 - Ο όρος λαϊκός επίσης;

 «Εμένα μ’ αρέσει πάρα πολύ να μπορείς να πεις κάποιον λαϊκό τραγουδιστή. Είναι μεγάλη τιμή να μπορείς να είσαι λαϊκός τραγουδιστής γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο!».

 - Ο χώρος της δισκογραφίας είναι πιο δύσκολος πια;

 «Εννοείται! Μετά την πτώση των δισκογραφικών εταιρειών, αν δεν ανήκεις στην πολύ συγκεκριμένη πλειοψηφία, αναπόφευκτα πρέπει να πληρώσεις εσύ τη δισκογραφία σου. Ακόμα κι αν μια εταιρεία πληρώσει κάτι λίγα, σου βάζει τέτοιους όρους που δεν ξέρω τελικά πόσο είσαι ελεύθερος και πόσο απολύτως εξαρτώμενος. Εγώ λέω να είναι καλά αγαπημένα πρόσωπα που με στήριξαν σ’ αυτήν την παραγωγή που ετοιμάζεται και που δεν είναι και τόσο εύκολο να την κάνω, γι’ αυτό και καθυστέρησα να κυκλοφορήσω νέο cd με καινούργια τραγούδια. Ο προηγούμενος δίσκος με τίτλο "Γαλάζιο στον ορίζοντα" περιείχε τραγούδια από την παράδοση των Δωδεκανήσων, σε επιμέλεια και ενορχήστρωση του Χρίστου Τσιαμούλη. Η νέα δισκογραφική δουλειά έχει τίτλο "Του έρωτα πηγές". Τους στίχους και τη μουσική των τραγουδιών του επερχόμενου cd υπογράφουν: Παντελής Θαλασσινός, Δημήτρης Ιωαννίδης, Κατερίνα Κοτάρελα, Καίτη Κουλλιά, Πόλυς Κυριάκου, Ιωάννης Πάττας, Σταύρος Σιόλας, Μαρία Τσιμά και Γιώργος Φραντζολάς. Το cd θα κυκλοφορήσει από την εταιρεία παραγωγής "Μελωδικό καράβι"».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

 Η Καίτη Κουλλιά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάλυμνο. Σπούδασε νηπιαγωγός στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τα πρώτα χρόνια διαμονής της στην Αθήνα, εντάχθηκε στο μουσικό τμήμα του Πανεπιστημίου και μ' αυτό συμμετείχε σε αρκετές μουσικές παραστάσεις όπου διακρίθηκε και τιμήθηκε με υποτροφία.

Ακολουθούν συνεργασίες με τους Γιάννη Βόγλη σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις, Μαρίζα Κωχ, Χρήστο Τσιαμούλη, Πέτρο Γαϊτάνο, Αναστασία Μουτσάτσου, Καλλιόπη Βέτα, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Ορφέα Περίδη, Δήμητρα Γαλάνη, Γλυκερία, Μιχάλη Τζουγανάκη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Γεράσιμο Ανδρεάτο, σε εμφανίσεις και συναυλίες σε Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ουκρανία, Ηνωμένες Πολιτείες και Αυστραλία. Στο Φεστιβάλ Παραδοσιακής Μουσικής από όλο τον κόσμο στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν τιμήθηκε το 2001 με το 3ο βραβείο.

 Συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο του Charles Darwin στην Αυστραλία και συμμετέχει στις πολιτιστικές του εκδηλώσεις, στα πλαίσια θερινών μαθημάτων ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, που πραγματοποιούνται κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα και παρακολουθούνται από φοιτητές/τριες σε Τμήματα Ελληνικών Σπουδών σε πανεπιστήμια της Αυστραλίας. Παρουσιάζει παραστάσεις για παιδιά, όπως το έργο «Τραγούδια απ’ το βυθό», το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως εκπαιδευτικό πρόγραμμα από το υπουργείο Παιδείας. Από το 2004 φοιτά στο Εθνικό Ωδείο, στη Σχολή του Σύγχρονου Ελληνικού Τραγουδιού με καθηγήτρια την κ. Αννα Διαμαντοπούλου. Επίσης, συμμετείχε σε παραστάσεις στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, καθώς και μεμονωμένες εμφανίσεις μαζί με τους Χρόνη Αηδονίδη, Δόμνα Σαμίου, Σαβίνα Γιαννάτου, Νένα Βενετσάνου, Γιώργο Νταλάρα, Μανώλη Μητσιά, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Παντελή Θαλασσινό, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ελένη Τσαλιγοπούλου. Εχει στο ενεργητικό της 6 προσωπικούς δίσκους, καθώς και πολλές συμμετοχές σε παραγωγές άλλων δημιουργών.