Breaking News

Πανδημία Πρίν Τώρα ο Πούτιν αλλά με τα Παιδιά μας τί Γίνεται

 



Επειδή τα γεγονότα τρέχουν και από την πανδημία ξαφνικά βρεθήκαμε θεατές και συμμετέχοντες  έμμεσα μέχρι στιγμής, σε ένα πόλεμο που δεν θα το πιστεύαμε ούτε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, θα ήθελα σήμερα γράφοντας, να ξεφύγουμε λίγο από την τρέχουσα βάναυση πραγματικότητα.                                                                                                                                            Σήμερα διάβαζα τυχαία κάποιες στατιστικές για την έξαρση αυτοκτονιών νέων παιδιών που έχει ξεκινήσει  από το 2009 και μετά. Βλέποντας κάποια διαγράμματα και στατιστικές είδα πως τα ποσοστά αυτοκτονιών έχουν εκτοξευθεί σε νεαρές γυναίκες και κορίτσια, από το 2009 περίπου. Τι συνέβη το 2009; Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγιναν διαθέσιμα σε smartphone.

Στο γράφημα φαίνεται ο αριθμός των περιεχομένων που αφορούν αυτοκτονίες και αυτοκαταστροφικές τάσεις που έχει αφαιρέσει το facebook και δεν έχουν δημοσιευθεί (αριθμοί σε εκατομμύρια)

Αν κάποιος έβλαπτε -κυριολεκτικά-  τα παιδιά μας, -το παιδί σας- παραβίαζε τα όριά τους, τα κακομεταχειριζόταν  ή χειρότερα, έβαζε τα παιδιά μας να βλάψουν τον εαυτό τους, τι θα κάνατε;  Είναι μια δύσκολη ερώτηση.                                                                                                                                   Λυπάμαι που το ρωτάω, όμως πρέπει. Και πρώτα ρωτάω τον εαυτό μου….. Απλώς το να ρωτάς, πιθανώς να σηκώνει το χαλί, κάτω από το οποίο κρύβουμε συνήθως αυτά που δεν θέλουμε να φαίνονται. Καλώς, αν έτσι το θέλουμε. Θα έπρεπε όμως ;

Πώς θα το λέγατε αν κάποιος έκανε τα παιδιά σας να πληγώσουν το ένα το άλλο, ακόμα κι αν δεν το ήθελαν;  Ο όρος θα ήταν τελικά «bullying». Και δεν μου αρέσει να  το λέω αυτό, πιθανότατα θα «διαφωνήσετε» μαζί μου, με αυτόν τον ενοχλητικό, ειρωνικό, τρόπο που λατρεύουμε  οι Έλληνες, αλλά αυτό ακριβώς συμβαίνει, αν δείτε γενικά το πως σχολιάζουμε στο facebook. Το ξέρουμε όλοι, για το πώς αντιδρούμε πίσω από ένα πληκτρολόγιο, όταν δεν μας αρέσουν αυτά που διαβάζουμε. Όμως, εδώ πρόκειται για τα παιδιά μας. Είναι τα παιδιά μας, που πρέπει να νοιάζεσαι, Έλληνα μου.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ,  κάθε μέρα  διαβάζουμε ή βλέπουμε στις ''ειδήσεις'', ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τραυματίζουν τα παιδιά μας — άσχημα. Πολύ πιο άσχημα από ό,τι νομίζουμε ή γνωρίζουμε στην πραγματικότητα.

Ίσως πιστεύετε ότι αυτό δεν είναι και τόσο σημαντικό — εντάξει, συνεχίστε να διαβάζετε και πείτε μου αν δεν είστε θυμωμένοι –με ποιόν άραγε;- μέχρι το τέλος.

Πλέον έχουμε ένα νέο κύμα δεδομένων — ποιοτικά και ποσοτικά. Το οποίο προέρχεται από το ίδιο το Facebook. Η αμερικάνικη εφημερίδα Wall Street Journal δημοσίευσε μια έκθεση της έρευνας του ίδιου του Facebook — και τα αποτελέσματα είναι απίστευτα  ανησυχητικά.

Μην με πιστεύετε, αν νομίζετε ότι υπερβάλλω. Ανοίξτε το Facebook του παιδιού σας.  Αν μπορείτε…. Διαβάστε διεθνείςμελέτες  Πανεπιστημίων και έρευνες κρατικών Ιδρυμάτων ψυχικής υγείας νέων, ακόμη και τις ανακοινώσεις του ίδιου του facebook.  «Οι έφηβοι κατηγορούν το  facebook και το Instagram για την αύξηση του ποσοστού άγχους και κατάθλιψης». Ακόμη χειρότερα, «αυτή η αντίδραση ήταν χωρίς προτροπή και επιβεβαιώθηκε σε όλες τις ομάδες». Με άλλα λόγια, ακόμη και οι ίδιοι οι ερευνητές του Facebook δεν χρειάστηκε καν να ρωτήσουν. Τα παιδιά το ανέφεραν μόνα τους - πόσο άσχημα έχουν πληγωθεί και πληγώνονται καθημερινά με διάφορους τρόπους συμμετέχοντας στα ''μέσα κοινωνικής δικτύωσης''.

Αυτές οι επιπτώσεις πλήττουν ιδιαίτερα τις νεαρές γυναίκες και τα κορίτσια. «Κάνουμε τα προβλήματα της εικόνας  μας  και του σώματος, χειρότερα για ένα στα τρία έφηβα κορίτσια». Το 13% των Βρετανών χρηστών που ήταν αυτοκτονικοί «ανίχνευσαν την επιθυμία να αυτοκτονήσουν στο Instagram». Δεν είναι αρκετά σοβαρό  για εμάς τους ενήλικες; Τους πατεράδες και τις μαμάδες;  «Περισσότερο από το 40% των χρηστών του Instagram που ανέφεραν ότι αισθάνονται «μη ελκυστικοί» είπαν ότι το συναίσθημα ξεκίνησε από την εφαρμογή αυτή… περίπου το ένα τέταρτο των εφήβων που ανέφεραν ότι αισθάνονταν όχι καλά,  είπαν ότι το συναίσθημα ξεκίνησε στο Instagram και στο facebook».

Ας σταματήσουμε κι ας το σκεφτούμε  για μια στιγμή. Πως μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε τις ρίζες όλου αυτού του τραύματος; Πως μπορούμε να το διορθώσουμε; Μπορούμε άραγε;

Πώς τα παιδιά μας παθαίνουν αυτά τα  τραύματα; «Οι πτυχές του Instagram και του facebook επιδεινώνουν η μία την άλλη για να δημιουργήσουν το τέλειο ψυχικό πρόβλημα στα παιδιά μας;». Σαν τι; Η απάντηση είναι  «Αρνητική κοινωνική σύγκριση». Τι σημαίνει αυτή η δυσάρεστη φράση; Σημαίνει αυτό;  «Οι έφηβοι μας είπαν ότι δεν τους αρέσει ο χρόνος που αφιερώνουν στην εφαρμογή, αλλά νιώθουν ότι πρέπει να είναι παρόντες…. Συχνά νιώθουν εθισμένοι και γνωρίζουν ότι αυτό που βλέπουν είναι κακό για την ψυχική τους υγεία αλλά αισθάνονται ανίκανοι να σταματήσουν τον εαυτό τους».

Ας το σκεφτούμε  για ένα δευτερόλεπτο. Θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις ή απαντήσεις που θα μπορούσαν να δοθούν. Ίσως θα έπρεπε να συζητάμε περισσότερο με τα παιδιά μας, ίσως να είμαστε πιο επιφυλακτικοί με τις νέες δυνατότητες της τεχνολογίας, τα ίσως είναι πάρα πολλά. Ας ξεκινήσουμε όμως να ασχοληθούμε σοβαρά με τα παιδιά μας  πριν είναι πολύ αργά.  Κι ας αφήσουμε την γνώμη μας για τον πόλεμο στην Ουκρανία, για την κυβέρνηση, για την αριστερά η την δεξιά, για όλα αυτά που μας ενοχλούν καθημερινά λίγο πιο πίσω..... Προτεραιότητα μας, τα παιδιά μας.


Κώστας Κανάκας


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Ταϊβάν Νέος Μακάβριος Νόμος για Οδήγηση με Αλκοόλ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ  Διαδικτυακές Απάτες Προστατευτείτε για την Ασφάλειά σας

 



                                     Εκπομπή ΑΛΛΑΞΕ ΓΝΩΜΗ με τον Αντώνη Παπαντωνίου