Οι αγώνες των Σουλιωτών
Οι αγώνες των Σουλιωτών (1788-1803)
Κατά τα τέλη του 18ου αιώνα τα ορεινά χωριά των Ιωαννίνων
που κατοικούνταν από χριστιανικές οικογένειες Σουλιωτών δέχθηκαν την επίθεση
του Αλή πασά. Ο Αλή πασάς ανακατεμένος σε όλη του τη ζωή σε ραδιουργίες,
καταγόταν από το Τεπελένι
της Β. Ηπείρου. Στην περιοχή των Ιωαννίνων μεταβλήθηκε πολύ
γρήγορα σε μόνιμο ληστρικό στοιχείο επιβάλλοντας ένα ωμό και απολυταρχικό
καθεστώς. Επιχειρώντας να υποτάξει τους Σουλιώτες εκστράτευσε εναντίον τους
τρεις φορές.
Οι Σουλιώτες πολέμησαν με πείσμα και ηρωισμό και σ’ αυτή την
προσπάθεια τους, βοήθησαν οι γυναίκες τους και τα παιδιά. Στην Τρίτη και
τελευταία πολιορκία του Σουλίου οι Σουλιώτες βλέποντας πως έμειναν από
πολεμοφόδια και τροφές συμφώνησαν με τον πονηρό Αλή να εκκενώσουν τη γη των
πατέρων τους και να πάνε να ζήσουν στην Πάργα.
Καταπατώντας την συμφωνία ο Αλή πασάς τους επιτέθηκε
αιφνιδιαστικά. Πέφτοντας στο βάραθρο του Ζαλόγγου οι γυναίκες Σουλιώτισσες προτίμησαν
τον θάνατο από την ατίμωση, ενώ στο Κούγκι, το κάστρο του Σουλίου, οι
τελευταίοι γέροντες
ανατινάχτηκαν μαζί με τους επιδρομείς. Όσοι σώθηκαν από τους
Σουλιώτες κατέφυγαν στα Επτάνησα και πολλοί πολέμησαν με τον στρατό του
Ναπολέοντα στην Ιταλία.
Μετά την καταστροφή του Σουλίου, ο Αλή πασάς επέκτεινε την εξουσία του στη Στερεά και τις
γύρω περιοχές. Πολύ σύντομα επαναστάτησε κατά του Σουλτάνου (1820) και στην
προσπάθειά του αυτή ζήτησε την βοήθεια των Σουλιωτών. Οι
τελευταίοι συντάχθηκαν με τον Αλή συμπίπτοντας απόλυτα με
τις κατευθυντήριες γραμμές της Φιλικής Εταιρίας και τα συμφέροντα της
Επανάστασης. Προσποιήθηκαν πως πολεμούσαν γι’ αυτόν, στην πραγματικότητα όμως
ελευθέρωναν και οχύρωναν τα ελληνικά χωριά.
Σε λίγο ξέσπασε και η επανάσταση στη Μολδοβλαχία, η οποία
αναστάτωσε τον σουλτάνο και τις ευρωπαϊκές αυλές.
Οι Σουλιώτες ήταν γενναίοι και σκληροί πολεμιστές και
πολέμησαν αργότερα για την Απελευθέρωση της Πελοποννήσου και της Στερεάς
Ελλάδας, σε διάφορους σχηματισμούς και υπό τις διαταγές διαφόρων Οπλαρχηγών.